Sinds 2019 bezoek ik jaarlijks het openluchtspel in Jorwert. Toen werd namelijk “Stjer yn it tsjuster” gespeeld. Mijn neef Jorrit Laverman had een hoofdrol in dat stuk. Een ontroerend stuk, natuurlijk ook humor, maar ook drama, waarbij ik met tranen in mijn ogen op de tribune zat. Goed genoeg om het stuk 2x te gaan zien. De jaren daarop ben ik vaste bezoeker geworden.

Ook dit jaar ken ik de hoofdrolspeelster, Christina de Boer. Ze is een oud dorpsgenoot, dus op dezelfde basisschool gezeten en daarna ook op Mavo Nijlân. En we hebben daar dezelfde leraren gehad, dus hoe mooi is het dat als ik deze avond, rond 19.45 uur in de rij sta en een stuk voor mij “meneer Van der Meer” zie, onze oud geschiedenisleraar.

Een half uurtje speelt korps De Harmonie uit Weidum op het podium (onder andere Engelbewaarder) en daarna opent Harry Kaspers de avond. De avond hiervoor was de première (de vrijdagavond). We treffen beter weer dan die avond, want toen regende het continu, nu kun je nog in t-shirt op de tribune zitten. Het is deze avond de “Jorwerter avond”, wat betekent dat de huidige eigenaren van de tuin (Gjalt en Coby van der Hem) bedankt worden. Wel op een aparte manier, met een kerstpakket en een paar kersttruien met opschrift. Mooi bedacht, want als je elk jaar hetzelfde doet, dan wordt het een sleur. Misschien dat het volgend jaar in Sinterklaas-sferen is, de pepernoten liggen rond deze tijd toch alweer in de winkel, dus dat mag geen probleem zijn 😉

Ik heb wel eens eerder gezegd dat ik niet zo’n musicaltype ben. Wat sketches en dan weer allemaal zingende mensen op een podium, niet mijn eerste gedachte bij een leuk avondje uit. Maar ik weet dat Christina heel goed kan zingen en dat bij het openluchtspel in Jorwert altijd een goed verhaal verteld wordt, dus ik heb het programmaboekje ook niet doorgelezen, ik laat me verrassen.

Ik word niet teleurgesteld. Want hoewel ik geen hardcore fan van Alanis Morissette ben, ken ik wel een aantal van haar meest bekende nummers. En dat is prima muziek. En voor dit stuk zijn de teksten heel goed omgezet, ze blijven heel dicht bij het origineel qua “intentie” van de tekst.

In het kort gaat het hier over een gezin waarbij de moeder door een trauma pillen slikt, deze niet meer van de arts/apotheker mag hebben en ze via een dealer dan zelf maar regelt. Daardoor het gevoel heeft dat ze in een musical zit en veel dingen verkeerd doet, waardoor het gezin uit elkaar spat.

Niet teveel spoilers in dit artikel. Mocht je dat geen probleem zijn, dan kun je hier de recensie van de première lezen van Omrop Fryslân. Lovend. En terecht!

Prima muziek. Prima gespeeld. Een hele mooie avond.

In de pauze nog even bijgepraat met Liuwe van der Meer en ook na de voorstelling samen met hem nog even met Christina bijgepraat. Christina en ik hebben wel wat met de muziek van Alanis Morissette, want dat maakt deel uit van onze jeugd, Liuwe zegt dit minder, omdat de muziek bij hem minder bekend is blijven de nummers minder hangen.

Dat is wel een goed punt, want over het algemeen zijn bezoekers aan het openluchtspel “iets” ouder dan ik ben. En de mensen die op het podium staan te spelen/de regisseur, die zijn dan weer iets jonger dan ik ben. Een aantal jaren geleden kwamen er in een stuk veel nummers van Muse naar voren, ik vond dat prachtig. Maar ik kan me wel voorstellen dat “oudere” bezoekers daar minder mee hebben.

Liuwe heeft in het verleden op viool meegespeeld bij My Fair Lady. Ik zie dat terug op de site, dit was in 1993.

Misschien een ideetje voor in de toekomst, om qua muziek te kijken of we een keer terug kunnen naar “ouderwetse” instrumenten, dus geen elektrische gitaren, maar akoestische, blazers, violist Van der Meer weer in de orkestbak. En op basis van nummers van bijvoorbeeld de Bee Gees. Want Saturday Night Fever met een Jorwert-twist, zou dat niet mooi zijn?

In ieder geval, het was een zeer geslaagd openluchtspel en over 2 weken ben ik er nog een keer bij.